Krizantema je povijesna biljka koja se spominje još u antici.
Grcki mit o nastanku krizanteme govori o neispunjenoj ljubavi nimfe Klitije koja se na smrt zaljubila u boga sunca Helija.
Bogu je bila draža njena sestra Leukotoja. Ljubomorna Klitija je klevetom uzrokovala smrt svoje sestre, a zatim kad je vidjela što je napravila zbog tuge pobjegla u pustinju.
Devet dana sjedila je goloj zemlji, bez jela i pića i svojim pogledom neprestano pratila sunce, dok nije izdahnula .
Pretvorila se u cvijet koji se neprestano okrece prema suncu i prati ga na njegovom put preko neba. (Neke druge varijante mita o Klitiji pricu povezuju sa nastankom suncokreta.)
U staroj Grckoj krizantema je bila posvecena božici Ateni i bila je simbol djevicanstva U kršcanstvu je postala simbolom Marije Djevice.
U velikoj mjeri očuvala je i staru antičku simboliku žaljenja i smrti uz dodatak mučeničke smrti.
Tako je krizantema jedan od simbola mučenika koji su umrli za pravu vjeru.

Velike krizanteme su u Europu došle iz Japana, gdje krizantema i danas državni simbol.
Od 12. stoljeca krizantema se nalazi na grbu japanskih careva. Ona na grbu simbolizira moć i vrhovnu vlast i tradicionalni simbol je vjecnog života obilja i sreca.
Darovati krizantemu na Istoku znači željeti covjeku dug život i sreću, a može biti i simbol duhovnosti i besmrtnosti duše.

U 19 st . s Dalekog istoka u Europu pocele su use uvezati krizanteme velikih cvjetova te su postale (nakratko) pojmom egzotične raskoši, birani dar i dragocjen ukras aristokratskih salona.

U evropskoj kulturi zbog osobine da cvijeta na pragu zime, krizantema je simbol prolaznosti, smrti i žaljenja za umrlima.
Krizantema je tradicionalni nadgrobni cvijet s kojim se na dan Svih svetih prisjećamo umrle rodbine i prijatelja. Simbolika krizanteme kao cvijeta smrti, sprečavala je dugo da krizantema bude korištena u druge svrhe, što je vrlo nepravedno prema tom cvijetu.